Dank jullie wel voor alle lieve en meelevende reacties op mijn blog over de verwondingen van onze hond vorige week! Het voelt zo ontzettend goed te weten dat er zo met je wordt meegeleefd.
Het gaat gelukkig weer wat beter met ons Kleine Zwarte Monster. Ze hinkt en sloft nog wel en heeft nog duidelijk krachtverlies in haar achterhand maar de pijn is een stuk minder en daardoor is alle bravoure ook weer terug.
Onze trap ziet er dan ook alweer een paar dagen zo uit; een flinke barricade om te voorkomen dat Milo denkt dat ze wel even naar boven kan sluipen om te proberen of ze op bed kan gaan liggen, iets wat ze natuurlijk niet mag. En dan bedoel ik zowel het naar boven sluipen omdat ze nog geen trap mag lopen als het stiekem op bed gaan liggen!