Een paar weken geleden mocht ik voor een gezellige huiskamerproeverij naar Epe om een voor-de-tweede-maal-39-verjaardag luister bij te zetten.
Nu is elke proeverij anders en op zijn eigen bijzondere wijze uniek maar de gemene deler tijdens deze huiskamerproeverijen is toch wel de interactieve gezelligheid die het proeven van 8 verschillende wijnen nu eenmaal met zich meebrengt. Uiteraard is er een kwispedoor om de geproefde wijn in te doen belanden maar ervaring leert dat er aan het eind van de proeverij voornamelijk water in te vinden is om de glazen te spoelen tussen de verschillende wijnen door.
Deze specifieke wijnproeverij was ook weer heel bijzonder. Ik werd heel gastvrij ontvangen in het mooie huis met prachtige keuken van de gastheer en gastvrouw en hun familie. Zo’n echte gezellige warme deken die je omgeslagen krijgt als je binnen komt lopen. Omdat ik uit de Randstad kom en vanuit de Randstad (alias het Westen) Nederland wordt opgedeeld in het Noorden, het Oosten en het Zuiden werd ik al snel terechtgewezen dat Epe geen ‘Oosterse gezelligheid’ kent maar ‘Veluwse gezelligheid’. En werd mij vooral op het hart gedrukt via de A1 naar huis te rijden en niet via de A28 omdat ik dan eerst een stuk over de provinciale weg zou moeten rijden en het daar gevaarlijk was in verband met wilde zwijnen die de weg nog wel eens over willen steken. Is dat niet lief?
Mooie verhalen over heerlijke wijnen waren er ook te over maar dit verhaal vond ik heel mooi: Een hele lieve jongedame gaf aan dat ze de wijn op de foto dronk omdat dit de wijn is die haar overleden moeder altijd dronk. Elk jaar bestelt ze een doosje die in nagedachtenis van haar moeder gedronken wordt. Is dat geen prachtig verhaal?
Ze is tijdens de proeverij naar huis gegaan om de fles voor me te halen: een Hauck, Kerner Kabinett uit 2008. Een heerlijke frisse en bloemige witte wijn met een mooie zachte afdronk.
Epe, hartelijk dank voor jullie gastvrije onthaal, ik kom graag terug!