Gisteravond was het weer zover, 3 October, Leidens Ontzet! Dat moet op 2 oktober gevierd worden met heerlijke Hutspot in de Burcht, een rondje kermis en de eeuwige zoektocht naar de Blauwe Suikerspin.
Het was gezellig in de Burcht, excellent gezelschap, heerlijke Hutspot, eigenlijk zoals altijd. Zo ook het rondje lopen onderweg naar de Mickey Mouse, we waren inderdaad weer een paar mensen kwijt maar dat verhoogt de pret alleen maar zeker als blijkt dat je een half uur lang een paar meter van elkaar staat te wachten.
Alles was dus zoals het normaal altijd gaat. Totdat… we een suikerspinnenkraam tegen kwamen.. Wow! Normaal gesproken vraag ik altijd om een blauwe suikerspin. Ze zijn nu eenmaal lekkerder dan roze of gele en ik krijg altijd hetzelfde, vaak wat bitse, antwoord: “Nee hoor, ze smaken allemaal hetzelfde!” Maar dat is niet zo, de blauwe M&M’s zijn ook lekkerder, dus ik wil alleen een blauwe Suikerspin!
Maar niet de lieve Gerrie van der Donk! Een prachtige man met een hoedje op en helemaal bedekt onder de suikerspin. Zo’n man die altijd voor iedereen een passend praatje heeft en voor iedereen een goed woord over heeft. We raakten in een heel leuk gesprek over blauwe suikerspinnen en ik vond hem zo ontzettend lief dat ik hem dat gezegd heb. Ik kreeg spontaan een heerlijke roze/paarse suikerspin van hem. Lekkerder dan dat krijg je ze niet. Dit was mijn lekkerste suikerspin ooit!
Ik heb hem met een hele dikke kus op zijn wang beloond en we waren zo onder de indruk van deze lieve man dat we met tranen in onze ogen weg zijn gelopen.
Echt waar, Engelen bestaan nog en mijnheer van der Donk is er één van! Lang leve 3 October.