Ik hou wel van het principe “Wie wat bewaard, heeft wat!”, al ben ik er al lang achter dat dit gezegde niet opgaat voor wijn. Ja, sommige wijnen zijn ervoor gemaakt om lang bewaard te blijven en dan met veel plezier geopend en geproefd te worden. Dit hebben we al eens geprobeerd, alleen de 1e keer veel te vroeg en de 2e keer veel te laat dus het juiste moment uitzoeken is lastig en gezien onze aard, niet aan ons besteed. Laat die flessen maar lekker bij de producent liggen en dan kopen wij hem wel als ‘ie perfect op dronk is. Maar, ik dwaal af..
Vorige week heb ik enkele verzamelde exemplaren op voorhand in de koeling gelegd zodat ik ‘in geval van nood’ altijd een paar leuke en verrassende flessen witte wijn koud had liggen.
‘Geval van nood’, dat is het al snel. Verrassend, nou, dat is gelukt. Er lag een Muscat uit de Elzas uit 2011, kurkdroog! Een tongstrelende wijn vol aroma. Jammer alleen dat het de laatste fles was…
